Hip hip! Hura! W końcu ukończyłam serię pdt. „Szeptem” Becci Fitzpatrick. Dlaczego nad tym nie ubolewam? Była ona kiepska i poniżej poziomu czytadła dla młodzieży. Czwarta część „Finale” miała być mocnym zakończeniem. Liczyłam, że autorka zrobi to z hukiem, jednak pomyliłam się. Zresztą to samo było z „Czasem odwetu”, który zrecenzowałam niedawno. Czy tak trudno jest napisać ciekawe zakończenie historii? Nie oceniam, bo nie wiem, jednak określenie „pisarz” do czegoś zobowiązuje. Jak można nazwać się pisarką tworząc coś… takiego. Pełno niedociągnięć, mało ciekawe wątki i bezbarwne postacie. A to ponoć „kultowa saga”. Mam pytanie: Z której strony? Może coś pominęłam?

Nora staje przed nie lada wyzwaniem. Musi poprowadzić nefilską armię do zwycięskiej walki z upadłymi aniołami. Jednak jak mogłaby zniszczyć rasę upadłych, gdy jej ukochany Patch do nich należy? Nastolatka jest rozdarta pomiędzy uczuciem, a obowiązkiem, który musi spełnić. Gdy nad głową krąży widmo wojny dziewczyna nie ma żadnego wsparcia. Jej uczucia do Patcha po raz kolejny zostaną wystawione na próbę. Osoba bliska i zaufana zdradzi. Do tego dochodzą perypetie rodzinne. Ta wybuchowa mieszanka tworzy typowy schemat paranormal romance. Czy ciekawy? Osobiście nie jestem do niego przekonana. Oczywistym faktem jest, że tego typu literatura opiera się na szkielecie. Autorzy dodają od siebie pomysł i przykrywają kręgosłup paranormal romance wieloma warstwami dodatków. Czasem nawet tak, że nie da się tego zauważyć. Becca Fitzpatrick tego nie potrafi. Szkoda, ponieważ historia mogłaby mieć to coś.

Sama nie wiem co mogę napisać o tej książce. Powaliła mnie, ale w ten negatywny sposób. Seria zaczynała się naprawdę dobrze. Pierwsza część – „Szeptem, ociekała tajemnicą i mrokiem. Spodobała mi się, może nie jakoś wyjątkowo, ale jednak. Gdyby autorka utrzymała ten sam poziom, mielibyśmy interesującą historię. Niestety z tomu na tom było coraz gorzej. Jakby autorka straciła cały pomysł jak za machnięciem czarodziejskiej różdżki. Zniknął chłodny Patch, rozwiała się atmosfera. Puf, nagle został tylko szkielet historii. Nic ciekawego.

Mimo tego, że „Finale” powinno czytać się szybko ze względu na prosty język, nie mogłam przez nią przebrnąć. Przeczytałam kilka stron i odkładałam książkę. Nie wciągnęła mnie, zamiast odpocząć przy lekturze byłam nią zmęczona. Ostatnie rozdziały pokonałam resztkami sił. Szokujący był tylko jeden element, całkowicie nie spodziewałam się zdarzenia jakie miało miejsce. Może i nadało trochę smaczku tej potrawie, jednak wszystko nadal jest bezbarwne i nieciekawe, w tym także bohaterowie.

„Szeptem” miało okazję być średnią serią, ale to zawsze coś. Niestety Becca Fitzpartrick nie podołała zadaniu i stworzyła kolejnego gniota. Szkoda, prawda? Książki nie polecam w żadnym wypadku. Ani młodzieży, a tym bardziej starszym czytelnikom. To po prostu nie jest to.

Ocena: 3/10