Do książki przyciągnęły mnie recenzje z  bardzo wysokimi ocenami i okładka przedstawiająca zamaskowaną postać.

„Córka dymu i kości” opowiada o dziewczynie Karou, która charakteryzuje się niebieskimi włosami. Uczęszcza ona do szkoły plastycznej, gdzie rozwija swój talent. Jej życie nie jest tak nudne jak na pierwszy rzut oka się wydaje. Gdy Karou przechodzi przez magiczne drzwi, trafia do sklepiku, który sprzedaje marzenia. Handlarzami są chimery – pół ludzie, pół zwierzęta. Niebiesko-włosa pracuje dla jednej z nich – Brimestona , który wychowywał ją od dzieciństwa.

Karou nigdy nie otrzymywała odpowiedzi na swoje pytania. Kim tak naprawdę jest? Bo na pewno nie córką, którejś z chimer. Po co Brimestonowi zęby, którymi płacą mu za marzenia? I co kryje się za pewnymi drzwiami w sklepiku? Gdy zostają zniszczone wrota, które skrywają wszystkie odpowiedzi, Karou postanawia wybrać się w niebezpieczną podróż do świata chimer. Niestety coś, lub ktoś jej w tym przeszkodzi.

Dawno nie spotkałam się z taką historią, która jest zawarta w „Córce dymu i kości”. Świat wykreowany przez Laini Taylor jest niesamowity i przepełniony magią. Trzeba mieć wielką wyobraźnię by stworzyć taką fabułę, postacie i tak cudowną miłość.

Książka sprawia, że czujemy, jakbyśmy przeżywali przygody i dzielili uczucia, wraz z główną bohaterką. Możliwe, że to przez pisanie z punktu widzenia pierwszej osoby. Ale nie zawsze. Możemy tu także spotkać opisy bohaterów pobocznych.

Powstrzymam się od oceny „Córki dymu i kości” i napiszę tylko coś co pojawiło się na okładce.

„To nie jest książka na pięć gwiazdek: jest na milion gwiazd, dwa księżyce i anielskie skrzydła w locie” Goodreads

*cytat ze strony 7